آرش برای این‌که فیلم‌نامۀ فربد زودتر نوشته شود، می‌خواهد از فیلم‌های تماشاخونه الگو بگیرد، اما فربد که اعتقاد دارد قصه‌اش خیلی خاص و متفاوت است، زیر بار الگوبرداری نمی‌رود. به همین دلیل آرش از درِ دیگری وارد می‌شود. او سعی می‌کند حرف فربد را به خودش برگرداند که می‌گفت سینما باید عین زندگی باشد. البته در این راه، کمی شیطنت کرده و موضوعات خشنی را پیش می‌کشد! اما همین موضوعات خشن، خاطرات و علاقه‌های مشترکی را برای هردو زنده می‌کند…